وقتی به جغرافیا و تاریخ ایران فکر می‌کنیم، بناهای یادبودی که ما را به یاد شاعران و بزرگان این سرزمین می‌اندازند کم نیستند. تصویر محل دفن این آدمها و بناهایی که به افتخار و یاد آن‌ها ساخته شده معمولا اولین تصویری است که با یاد‌اوری آن‌ها به ذهن مبادر می‌شود.
از بین شاعران مطرح و ستون‌های ادب پارسی، فردوسی یکی از قدیم‌ترین‌‌ها است و بنای باشکوه آرامگاه او در ابتدای سده هزار و سیصد هجری شمسی اولین بنای یادبودی بوده است که در عصر جدید برای یک شاعر پارسی‌گوی ساخته می‌شود.
در این جعبه به جناب فردوسی و آرامگاه‌اش در طوس زیبا خواهیم پرداخت.
